divendres, 22 d’abril del 2011

.



Fotografía de Juan Yanes

Ens hauríem dit silencis

*
No sé
cap altra cosa millor
sinó el Silenci
per a dir
què és la mort,
què és la Vida...
Si mai hagueres estat!...
Ens hauríem dit
silencis
i hauríem conegut
millor
el nostre Silenci.
No sé
cap altra cosa millor
que el Silenci
per a omplir
instant,
dolor,
paraula...


Poema d'Elena Liliana Popescu traduït al català per Pere Bessó


*****

NE-AM FI SPUS TĂCERI

Nu stiu
altceva mai bine
decât Tăcerea
să spună
ce este moartea,
ce este viaŃa...
Să mai fi stat!...
Ne-am fi spus
tăceri
si am fi cunoscut
mai bine
Tăcerea
din noi
Nu stiu
altceva mai bine
decât Tăcerea
să umple
clipa,
durerea,
cuvântul...


Elena Liliana Popescu


*****

NOS HABRÍAMOS DICHO SILENCIOS

No sé
de nada mejor
que el Silencio
para decir
lo qué es la muerte,
lo qué es la vida…
¡Ojalá hubieras estado!
Nos habríamos dicho
silencios
y habríamos conocido
mejor
el Silencio
de nosotros mismos.
No sé
de nada mejor
que el Silencio,
para llenar
el instante,
el dolor,
la palabra…


Elena Liliana Popescu

Del poemario "Canto de Amor", 1999


*****

Original en rumano y traducción al castellano tomado de la página web Arte poética:
http://www.artepoetica.net
Antología de Poesía Universal dirigida por André Cruchaga

.



Fotografía de Juan Yanes

L'he vista

*
L’he vista quan venia,
esperada o no,
sense pressa o sobtosament.
I plega victoriosa
o això creu,
ja que no pot prendre
sinó allò que pot endur-se’n,
allò que es pot perdre.
Cada vegada que troba
que un Altre ha sigut el primer
i des de llavors no oblida
que aquest poder li l’han donat
només per a sotmetre’s
i portar en silenci
la càrrega d’aquest coneixement
al llarg de tota la Vida.


Poema d'Elena Liliana Popescu traduït al català per Pere Bessó


*****

AM VĂZUT-O

Am văzut-o cum vine,
asteptată sau nu,
încet sau deodată.
Si pleacă victorioasă
sau asa crede,
pentru că nu poate lua
decât ceea ce poate duce,
ceea ce se poate pierde.
De fiecare dată constată
că Altcineva a fost primul
si înŃelege că si acum
puterea îi este dată
doar pentru a se supune
si a-si purta în tăcere,
povara acestei cunoasteri
de-a lungul VieŃii nesfârsite.


Elena Liliana Popescu


*****

LA HE VISTO

La he visto llegar,
esperada o no,
despacio o de pronto.
Y se aleja victoriosa,
o eso cree.
Pues sólo puede coger
lo que puede llevar,
lo que se puede perder.
Cada vez comprueba
que Otro ha sido el primero
y comprende una vez más
que le dieron poder
sólo para obedecer
y para llevar en silencio
el peso de ese conocimiento
durante la Vida infinita…


Elena Liliana Popescu

Del poemario "Canto de amor" 1999


*****

Original en rumano y traducción al castellano tomados de la página web Arte poética:
http://www.artepoetica.netAntología de Poesía Universal dirigida por André Cruchaga